Εισαγωγή

Η λογοτεχνία όπως κάθε τέχνη είναι μια μορφή αυτοέκφρασης της ανθρώπινης
ψυχής και του νου. Είναι όμως και το νερό στο διψασμένο λαρύγγι της κοινωνίας ,ο
πολιτισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας κοινωνίας.

Αυτή είναι η πρώτη μου συλλογή ,λέγεται κόκκινα κεράσια ,γιατί τέτοιο όνομα ;
Η έμπνευση ήρθε από έναν στίχο που έγραψα κάποτε πριν χρόνια και από τα
κεράσια που αναφέρει το ποίημα του μεγάλου στρατευμένου ποιητή Clement.
Είναι μια προσπάθεια για ερωτική στρατευμένη ποίηση και λογοτεχνία ,όπου ο
άνθρωπος αγωνίζεται για τον έρωτα χωρίς να πάψει ,θέλοντας και μη να είναι
μέλος της κοινωνίας. Ο έρωτας έχει πολλές μορφές, του σκοτεινού ,μαύρου
αγγέλου που σπέρνει πόνο και καταστροφή στις καρδιές των ανθρώπων και στην
ζωή τους και τους οδηγεί στην απόλυτη αναλγησία στο όνομα Του. Του απλού
ανθρώπινου, πεζού μα όμορφου έρωτα γεμάτου σκοτούρες μα και ζεστασιά και
τρυφερότητα. Του ανεκπλήρωτου πόθου της στέρησης που κάνει την ανθρώπινη
ζωή μια απέραντη έρημο .Μα δεν μιλώ μόνο για τον έρωτα. Η ζωή είναι ένας
αγώνας ,για τον έρωτα ,την αξιοπρέπεια ,την ζωή ,την δικαιοσύνη και η νίκη είναι η
διατήρηση της ανθρωπιάς μέσα στο περιβάλλον μιας γενικής σκληρότητας. Μερικά
διηγήματα εδώ είναι ίσως σκληρά αλλά η σκληρότητα δεν είναι αυτοσκοπός, για να
μπορείς να υμνήσεις την ομορφιά πρέπει πρώτα να καταγγείλεις την βρομιά και να
βγάλεις τις επίχρυσες μάσκες αυτού του κόσμου, ώστε αυτός να δει την αθλιότητα
του ,να ντραπεί και να αλλάξει…

Πολύγωνος, Αθήνα 2013